Idźcie i głoście: "Bliskie już jest królestwo niebieskie". Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski! Wart jest bowiem robotnik swej strawy. A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was! Gdyby was gdzie nie chciano przyjąć i nie chciano słuchać słów waszych, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych! Zaprawdę, powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej lżej będzie w dzień sądu niż temu miastu.

Głosić, to uzdrawiać, wskrzeszać, oczyszczać, wypędzać złe duchy. Głosić, to darmo dawać. Głosić, to nie brać tego, co jest nadmiarem w życiu, przesadą, co jest zbędne. Co to znaczy uzdrawiać? To przyjmować i nosić na sobie, jak Chrystus, słabości i choroby innych. Nie chodzi o przywracanie zdrowia fizycznego. Przez kontakt i rozmowę z chorymi, niesiemy im pocieszenie i pomagamy nieść to, co chcielibyśmy wszyscy odrzucić. Choroba często staje się przyczyną zamknięcia na Boga. Jesteśmy, aby ktoś, pomimo choroby, otwierał się na Tego, który jest naszym zdrowiem i Życiem.

                                                           Kard.Stefan Wyszyński