Piątek, 6 grudnia 2013 roku
Św. Mikołaja
Mateusz 9,27-31

Gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za Nim dwaj niewidomi którzy wołali głośno: «Ulituj się nad nami, Synu Dawida!» Gdy wszedł do domu niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: «Wierzycie, że mogę to uczynić?» Oni odpowiedzieli Mu: «Tak, Panie!» Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: «Według wiary waszej niech wam się stanie!» I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: «Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie!» Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.

Człowiek chce widzieć. Dramatem jest utrata wzroku. Jest to jakiś sposób nieuczestniczenia w życiu innych, brak komunikacji zarówno ze światem, jak i z ludźmi. Brak wzroku jest jakiś zubożeniem człowieka, szczególnie jego przeżyć estetycznych prowadzących do braku pogłębionych odczuć, wrażeń, spostrzeżeń. Gdy słabnie nasza wiara tracimy wzrok, a to oznacza, że nie widzimy już ludzi i świata jako rzeczywistości pięknej, dającej poczucie bezpieczeństwa, budzącej zaufanie. Tracąc wzrok doświadczamy, że wszystko wokół budzi w nas lęk, postrzegamy zagrożenie tam, gdzie wcześniej go nie odczuwaliśmy. Potrzebujemy większego zaangażowania w rozumienie tego, co jest proste. Dlaczego? Ponieważ określona rzeczywistość przestała być już dla nas prosta, jasna, zrozumiała, bliska.

 Ciąg dalszy - Echo Ewangeli

Przed wielu laty , w niewielkiej krainie ,
żył sobie człowiek , który do dziś słynie .
Był on biskupem , w niebogatym mieście
i służył Bogu całym sobą wreszcie .
Kim był ten kapłan ? wszyscy pewno wiecie !
To Święty Mikołaj biegnący po świecie .
Dobrocią swoją zasłynął wokoło
i gdy do nas przyjdzie będzie nam wesoło .
Bo ten wielki człowiek nie szczędził trudu ,
by radość przynieść dzieciom wszystkich ludów .