Wtorek, 24 listopada 2020 roku
ŚW. ANDRZEJA DUNG-LAC, PREZBITERA, I TOWARZYSZY
Łukasz 21,5-11
.
.
.
Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, powiedział: Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony. Zapytali Go: Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy się to dziać zacznie? Jezus odpowiedział: Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: "Ja jestem" oraz: "Nadszedł czas". Nie chodźcie za nimi! I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec. Wtedy mówił do nich: Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będą silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie.
Czego oczekuje od nas Chrystus? Byśmy potraktowali każdą przykrość, upokorzenie, zniesławienie za wezwanie do męstwa. W takim niekorzystnym splocie sytuacji, o których była mowa, jest mój czas na świadectwo. Jestem słaby. Dlatego umożliwiam Bogu, by objawił we mnie i przeze mnie, swoją moc. Doświadczając własnych ograniczeń, wchodzimy w doświadczenie Boga, który je w nas przekracza.
Ciąg dalszy - Echo Ewangeli
Duch ciemności jest duchem niepokoju. On nie zawsze dąży do
tego, aby nas doprowadzić wprost do grzechu. Często wie, że mu
się to nie uda, bo łaska Boża jest w nas wystarczająco silna.
Wtedy przynajmniej zasiewa niepokój, stwarzając sto
trudności i wątpliwości, które mają charakter niesłychanie
podniosły, a tematykę niemal świętą i religijną. Wynika ona nawet
często z troski o Kościół Chrystusowy i Królestwo Boże, o to
niemal, aby samemu Bogu starczyło sił do uratowania się i
utrzymania na świecie. Wtedy boimy się o wszystkich i o wszystko.
kardynał Stefan Wyszyński