Wtorek, 20 sierpnia 2019 roku
ŚW. BERNARDA, OPATA I DOKTORA KOŚCIOŁA
Mateusz 19,23-30

Jezus zaś powiedział do swoich uczniów: Zaprawdę, powiadam wam: Bogaty z trudnością wejdzie do królestwa niebieskiego, Jeszcze raz wam powiadam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego. Gdy uczniowie to usłyszeli, przerazili się bardzo i pytali: Któż więc może się zbawić? Jezus spojrzał na nich i rzekł: U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe. Wtedy Piotr rzekł do Niego: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy? Jezus zaś rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy. Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.

Człowiek bogaty jest porównany do wielbłąda, który był uznany za zwierzę nieczyste. Będzie ono miało problem, aby przejść przez ucho igielne. Nie istnieją dowody historyczne potwierdzające fakt, że ucho igielne oznacza wąską bramę w Jerozolimie, przeznaczoną dla ruchu pieszego. Zwrot ten był stosowany jako przykład w nauczaniu rabinów, wskazujący na coś niezwykłego i bardzo trudnego do wykonania. W Talmudzie wspomina się o słoniu przechodzącym prze ucho igielne, dla podkreślenia skrajnego charakteru zjawiska.

Ciąg dalszy - Echo Ewangeli

Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego 

wezwałem z Egiptu. Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona 

ich brałem; oni zaś nie rozumieli, że troszczyłem się o nich. 

Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości.
Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę,

 schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go.

                                                                                  Oz 11, 1. 3-4