Sobota, 4 grudnia 2021 roku
ŚW. BARBARY, DZIEWICY I MĘCZENNICY
Mt 9,35.10, 1.5a.6-8
Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: ?Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo?. Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: ?Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: "Bliskie już jest królestwo niebieskie". Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!
Dramatem człowieka, jego chorobą, jest bycie udręczonym i porzuconym. Czym jest to spowodowane? Brakiem pasterza, przewodnika. Bólem napełnia udręczenie nie tyle fizyczne, ile psychiczne, moralne i duchowe. Dręczą nas sytuacje na których zmianę najczęściej nie mamy żadnego wpływu. To, co zaczęliśmy, wiemy, że trzeba skończyć. To, czego się podjęliśmy, należy odpowiedzialnie nieść aż do czasu. W naszej udręce nie mając oparcia w dobroci, ludzkiej życzliwości, tracimy chęć do życia, gaśniemy jak świece, którym brakuje tlenu. Odczuwamy ból porzucenia naszej nieważności dla innych.
Ciąg dalszy - Echo Ewangelii
Być grzesznikiem, to nasze nieszczęście,
ale być tego świadomym - to nasza nadzieja.
Fulton John Sheen