.

.

 Wtedy zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych. Mówił do nich: Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie! Gdy do jakiego domu wejdziecie, tam pozostańcie i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśli was gdzie nie przyjmą, wyjdźcie z tego miasta i strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim! Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.

Chcąc głosić Królestwo Boże, trzeba przyjąć od Chrystusa władzę nad demonami i chorobami. Szatan sprzeciwia się głoszeniu słowa Bożego: zniechęca, pobudza do gniewu, budzi nieuzasadniony niepokój. Głoszenie słowa Bożego jest poprzedzone koniecznością uzdrowienia głosiciela.

Wszyscy potrzebujemy uzdrowienia nie dlatego, że wszyscy będziemy głosicielami, lecz dlatego, aby być zdolnymi do przyjęcia Słowa. Brak czasu na medytację słowa Bożego, znajdowanie zajęć uznawanych za konieczne, a nawet niezbędne na daną chwilę, jest znakiem działania demonów.

Zanim przyjmiemy słowo Boże potrzebujemy uzdrowienia z tego, co jest chore w naszym myśleniu i odczuwaniu, w naszym rozumieniu Boga i siebie samych, w naszych pragnieniach, w postrzeganiu innych. Miejsca chore w człowieku blokują skupienie się na tym, co mówi Bóg. Zajmowanie się Nim zdaje się być stratą czasu. Potrzebujemy decyzji na tracenie czasu dla Boga. To jest kierunek zmierzający do wewnętrznego uzdrowienia.

Nie bierzcie na drogę. Nie opierajcie się na tym, co jest na świecie. Nie zabiegajcie przesadnie o swoje utrzymanie. Wiedzcie, że chciwość i nadmierny pęd za wytworami doczesności oddala człowieka od myślenia o wieczności. Ważne jest to, co zewnętrzne, lecz piękno człowieka ujawnia się w jego pokorze i prostocie.

Poszli, ponieważ zaufali, że to na drogę wystarczy. Odkryli smak wolności. Głoszenie Ewangelii i życie nią zakłada wolność od tego, co jest na świecie. Najtrudniejszą jest wolność od własnych potrzeb i pragnień, od swoich wizji na życie i od planów, których nikomu nie pozwalamy zweryfikować.

Głosili Ewangelię i uzdrawiali. Głoszenie uzdrawia głoszącego. Uzdrowienie przez Ewangelię jest drogą, metodą przez którą Jezus pragnie pokazać piękno swojego Królestwa.