Wtorek, 20 sierpnia 2019 roku
ŚW. BERNARDA, OPATA I DOKTORA KOŚCIOŁA
Mateusz 19,23-30

Jezus zaś powiedział do swoich uczniów: Zaprawdę, powiadam wam: Bogaty z trudnością wejdzie do królestwa niebieskiego, Jeszcze raz wam powiadam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego. Gdy uczniowie to usłyszeli, przerazili się bardzo i pytali: Któż więc może się zbawić? Jezus spojrzał na nich i rzekł: U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe. Wtedy Piotr rzekł do Niego: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy? Jezus zaś rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy. Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.

 Bogactwo jest łączone z namiętnościami i grzechem. Jezus mówi, że bogaci mogą wejść z trudem do Królestwa niebieskiego, ponieważ jest im bardzo trudno przeciwstawić się namiętnościom i grzechom.

Człowiek bogaty jest porównany do wielbłąda, który był uznany za zwierzę nieczyste. Będzie ono miało problem, aby przejść przez ucho igielne. Nie istnieją dowody historyczne potwierdzające fakt, że ucho igielne oznacza wąską bramę w Jerozolimie, przeznaczoną dla ruchu pieszego. Zwrot ten był stosowany jako przykład w nauczaniu rabinów, wskazujący na coś niezwykłego i bardzo trudnego do wykonania. W Talmudzie wspomina się o słoniu przechodzącym prze ucho igielne, dla podkreślenia skrajnego charakteru zjawiska.

Królestwo niebieskie symbolizuje ucho igielne, aby pokazać, że wejście do niego jest bardzo wąskie i wyjątkowo ciasne dla człowieka bogatego. Porównanie to ukazuje, że jak wielbłąd sam z siebie nie może przejść przez ucho igielne, ale jest to możliwe mocą Bożą, tak i bogaty sam o własnych siłach nie może wejść do Królestwa niebieskiego. Jezus posłużył się przykładem igły i wielbłąda, aby wskazać na trudności, a nie na niemożność zbawienia człowieka bogatego.