10 września 2025r
Środa, XXIII Tydzień Zwykły, Rok C
Łk 6,20-26

. 

W owym czasie Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: „Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy was zelżą i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom. Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom".

Zanim usłyszymy dzisiaj błogosławieństwa Chrystusa nad uczniami i nad każdym z nas - bo tak naprawdę Kazanie na górze jest programem Jezusa dla chrześcijan - liturgia cytuje Psalm 145, w którym Dawid błogosławi Pana za wszystko, co czynił dla Izraelitów. Dawid tak po ludzku błogosławi, dziękuje za to, czego doświadcza.

Jezus odwrotnie. To On daje łaskę człowiekowi, wprowadza ją tam, gdzie są ubóstwo, płacz, prześladowanie. Błogosławi wszelki brak i niedostatek człowieka. To znaczy daje łaskę, byśmy oparli swoje życie na mocy Boga.