PAN JEZUS SPOTYKA
SWOJĄ MATKĘ
.
W naszym życiu ważna jest matka. Ale ważny jest również ojciec. Szczególnie wtedy, gdy zabraknie matki. Nie, po prostu zawsze jest ważny, ale za mało to podkreślamy. Ojciec w historii Karola Wojtyły jest bardzo ważny. Karol Wojtyła: „Po śmierci matki i brata życie mojego ojca stało się nieustanną modlitwą. Zdarzało mi się, że się budziłem w nocy i zastawałem go na kolanach, podobnie jak zawsze na kolanach widziałem go w kościele parafialnym". Przyjaciel Karola: Pewnego deszczowego dnia do Wojtyłów wpadł kolega i zastał ojca grającego w salonie z synem w piłkę nożną. Karol, jako bramkarz,
bronił drzwi, ojciec strzelał gole. Karol Wojtyła: „Ojciec, który umiał sam od siebie wymagać, w pewnym sensie nie musiał już wymagać od syna. Patrząc na niego, nauczyłem się, że trzeba samemu sobie stawiać wymagania i przykładać się do spełniania własnych obowiązków". Relacja sekretarza Papieża: Jan Paweł II
swój dzień najczęściej zaczynał od leżenia krzyżem w prywatnej kaplicy.
Sam na sam z Bogiem. Był „umówiony"z Nim każdego dnia. Ponieważ postawił
modlitwę w samym centrum, potrafił radzić sobie z najbardziej wypełnionym
programem dnia.
Refleksja: Ojciec. We wszystkich wymiarach. Bo życie, mieszkanie, jedzenie, ubrania, szkoła, a nawet zabawa, sport, góry. Modlitwa. Karol Wojtyła senior - emerytowany porucznik, legionista, obdarzony niesłychaną kondycją fizyczną. Świetny pływak. Wojskowy. Zdyscyplinowany. I jaki jeszcze? To on zaraził młodego Karola miłością
do gór. Prawie codziennie po kolacji spacerowali po okolicznych pagórkach, a w niedzielę często wychodzili w góry.
.
Panie Jezu, chciałbym w swoim życiu spotkać
wyjątkowych ludzi. Żyć pośród nich, wzajemnie się
wspierać, współpracować. Pomóż mi w budowaniu
siebie, budowaniu swojej rodziny. Chciałbym też
znaleźć prawdziwych przyjaciół w biedzie.
