10 kwietnia 2025r

Czwartek, V Tydzień Wielkiego Postu,
rok I, J 8,51-59

 .

 .

Jezus powiedział do żydów: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki. Rzekli do Niego żydzi: Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy - a Ty mówisz: Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki. Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kim Ty siebie czynisz? Odpowiedział Jezus: Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, który Mnie chwałą otacza, o którym wy mówicie: Jest naszym Bogiem, ale wy Go nie znacie. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy - kłamcą. Ale Ja Go znam i słowa Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień - ujrzał /go/ i ucieszył się. Na to rzekli do Niego żydzi: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem. Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.

Kimże Ty siebie czynisz? - pytali Jezusa Żydzi, słysząc Go twierdzącego, że kto będzie zachowywał Jego naukę, nie zazna śmierci na wieki. Nie wierzyli. Nie wierzyli, że Bóg dla nich mógłby przygotować więcej niż dla czcigodnych ojców - Abrahama czy proroków. Nie zrozumieli, że Bóg chce dać człowiekowi więcej niż tylko najszczęśliwsze życie na tej ziemi. I im, i Abrahamowi oraz prorokom, i wszystkim innym ludziom. Wszystkim chce dać szczęście wieczne w niebie.

Ciąg dalszy - Echo Ewangelii

.

Nie uciekaj przed trudnymi emocjami. 

Przyłóż je do ran Chrystusa.

.

ks. Teodor