Jeżeli zatem głosi się, że Chrystus zmartwychwstał, to dlaczego twierdzą niektórzy spośród was, że nie ma zmartwychwstania? Jeśli nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie zmartwychwstał. A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara (1Kor 15,12-13)

W co zatem wierzą dzisiejsi chrześcijanie, którzy nie wierzą w zmartwychwstanie? Oprócz Boga, którego się nie wyrzekają, wierzą w różne rzeczy. Począwszy od wróżb, horoskopów i magii na reinkarnacji skończywszy. Według nich o reinkarnacji wspomina samo Pismo Święte. Powołują się przy tym na rozmowę Jezusa z Nikodemem dotyczącą powtórnego narodzenia do życia nadprzyrodzonego (zob. J3).

Nasuwa się pytanie, w co wierzą pozostali chrześcijanie? Wierzą przede wszystkim w Boga i zmartwychwstanie, czyli przezwyciężenie śmierci i powrót do życie, lecz już wiecznotrwałego. Swoją wiarę opierają na Piśmie Świętym.

Idea zmartwychwstania znana była przed Chrystusem. Już w Starym Testamencie znajdujemy wzmianki o życiu pozagrobowym. Można je spotkać w Księdze Daniela i 2 Księdze Machabejskiej. Prorok Daniel zapowiada, że wielu z tych, co posnęli w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie. Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze (Dn12,2-3), natomiast matka braci machabejskich, którzy umierają pociesza ich słowami: Król świata jednak nas, którzy umieramy za Jego prawa, wskrzesi i ożywi do życia wiecznego ...Stwórca świata bowiem, który ukształtował człowieka ...w swojej litości ponownie odda wam tchnienie i życie ...(2 Mach7,9.23), oni sami zaś wyznają: Lepiej jest nam, którzy giniemy z ludzkich rąk w Bogu pokładać nadzieję, że znów przez Niego będziemy wskrzeszeni (2Mach 11,14). Postawa Judy Machabeusza składającego ofiarę przebłagalną za grzechy poległych świadczy również o jego wierze w zmartwychwstanie, które utożsamiał z nagrodą wieczną: Gdyby bowiem nie był przekonany, że ci zabici zmartwychwstaną, to modlitwa za zmarłych byłaby czymś zbędnym i niedorzecznym ... (2 Mach 12,43-45).

W bliższym chrześcijanom Nowym Testamencie spotykamy wiele tekstów mówiących o zmartwychwstaniu. Najstarsze z nich to pierwotne katechezy apostolskie, które znajdujemy w Dziejach Apostolskich św. Łukasza oraz wyznania wiary przytaczane w listach św. Pawła i hymny chrystologiczne.

Apostołowie w swoim nauczaniu podkreślają doniosłość tego wydarzenia, jednak opisu samego momentu zmartwychwstania nie znajdujemy. Napotykamy jedynie relacje o ukazywaniu się Chrystusa (zob. Mk16,9; Łk24,34) i pustym grobie z odsuniętym kamieniem.

Nasuwa się pytanie - dlaczego to, co najbardziej interesujące pozostaje niedostępne dla człowieka? Mamy do czynienia z tajemnica, gdyż wydarzenia tej niezwykłej nocy przekraczają możliwości naszego poznania. W chwili zmartwychwstania nastąpiło tajemnicze przekroczenie granic czasu historycznego. Chrystus przeszedł do porządku nadprzyrodzonego, ponadhistorycznego, nie powrócił już do życia doczesnego, lecz innego - uduchowionego i uwielbionego. Zapoczątkował zmartwychwstanie wszystkich ludzi zarówno sprawiedliwych jak i grzeszników. Ich los nie będzie jednakowy (zob. J5,29), bowiem na życie wieczne z Bogiem trzeba zapracować już teraz. Piekło wybiera sam człowiek.

Chrystus każdemu z nas obiecał, że wskrzesi go w dzień ostatni: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. (J11,25).

Jak będzie wyglądało nasze życie po śmierci zależy tylko od nas. Dla wiernych i sprawiedliwych Chrystus przygotował wielkie rzeczy, o których nawet nie śnimy. Dzisiaj pozostają one jeszcze tajemnicą - Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani w serce ludzkie nie wstąpiło, co Bóg przygotował tym, którzy Go miłują.