Zaduszki w poezji
Dodano dnia 01.11.2021 19:16
Jan Twardowski "Żal"
Żal że się za mało kochało
Że się myślało o sobie
Że się już nie zdążyło
Że było za późno
choćby się teraz biegało
w przedpokoju szurało
niosło serce osobne
w telefonie szukało
słuchałem szerszym od słowa
choćby się spokorniało
głupią minę stroiło
jak lew na muszce
choćby się chciało ostrzec
że pogoda niestała
bo tęcza zbyt czerwona
a sól zwilgotniała
choćby się chciało pomóc
własną gęba podmuchać
na rosół za słony
wszystko już potem za mało
choćby się łzy wypłakało
nagie niepewne
Jadwiga Zgliszewska "Świętych Obcowanie"
Dzisiaj są z nami
stoją za plecami
albo obok
ramię w ramię...
tak czy siak -
są tutaj
ci zbawieni
którzy w niebie
może torują ścieżki
dla mnie
dla ciebie
choć o tym nie wiesz...
czujesz ich obecność
i bliskość?
... czy tylko kwiatek i świeczka
mają załatwić wszystko?
Ryszard Przymus „Znicze"
Palą się znicze...
Przypominają,
Że ktoś odchodzi,
Inni zostają.
Pośród cmentarzy
Cichych uliczek
Jak wierna pamięć -
Palą się znicze...
"Zaduszki"
Czasem w oddali
Światełko zaniknie
Tak wątle i wiotkie jak dusza.
To z nieba zstępują
Zimne krople
By zgasić płomień.
W tym deszczu moknę.
Pamięć mnie zmusza
Do ożywienia
Tańca iskierek.
Zapalam wspomnienie
Chcę chronić je
Przed zimną kroplą
zapomnienia.
między ziemią a niebem
dziś łącza są otwarte
gdzieś ‘między zawieszeni
wszyscy dotychczas zmarli
tkwią obok swoich bliskich
i zewsząd się doń garną
poprzez mgieł przestrzeń siwą
wprost na niwę cmentarną
by w nieprzebranym tłumie
i świateł migotaniu
rozpoznawać bez trudu
te twarze ukochane
... a my palący znicze
przez łzy drgający płomień
i szepcąc swe modlitwy
jakby podając dłonie
tworzymy dziwny pomost
dając świadectwo wiary
że bliska postać obok
to świętych obcowanie
|
Otwierany 302 razy
|
Źródło:
https://rodzice.pl/
|
|
|
Do tej pory nikt nie komentował
|
