Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który gouprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Wytrwajcie we Mnie, a Ja będę trwał w was. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie ? jeśli nie trwa w winnym krzewie ? tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy ? latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją, i wrzuca do ognia, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami.

Przynieść owoc swoim życiem to tyle, co przyjmować i dawać sobie oraz innym to, co najlepsze. Uczeń to ten, który nie tylko słucha, ale daje to, co otrzymał. Dawanie jest owocowaniem. Co sprawia, że czujemy smak życia? Niektórzy mówią o zdrowiu. W chorobie możemy odczuć smak życia, a właściwie, to dopiero, gdy ona minie. Nie dostrzegamy dobra w cierpieniu, lecz gdy przejdzie czas jego, odkrywany naszą przemianę, jaka dzięki niemu dokonała się w nas. Choroba może zweryfikować ludzkie myślenie, stosunek do siebie oraz innych, ale i sprowadzić relację z Bogiem do odczuwania większej bliskości. Bóg staje się człowiekowi bliższy, gdy godzi się on tracić w tym, co na niego przychodzi.

                                         Ciąg dalszy - Echo Ewangelii